Πού οφείλεται η περιοδοντίτιδα;

Η περιοδοντική νόσος είναι μια χρόνια φλεγμονή βακτηριακής αιτιολογίας, η οποία προσβάλλει τους ιστούς που περιβάλλουν και στηρίζουν τα δόντια, δηλαδή τα ούλα και το κόκκαλο. Οι κύριες μορφές περιοδοντικής νόσου είναι η ουλίτιδα και η περιοδοντίτιδα. Η ουλίτιδα είναι φλεγμονή των ούλων και αποτελεί την αρχική μορφή της νόσου. Η κύρια αιτία της ουλίτιδας είναι η οδοντική μικροβιακή πλάκα, που αναπτύσσεται πάνω στις επιφάνειες των δοντιών. Η έλλειψη βουρτσίσματος και σωστής στοματικής υγιεινής δίνει την δυνατότητα σε περιοπαθογόνα μικρόβια να πολλαπλασιαστούν και να αποικίσουν τις επιφάνειες των δοντιών. Με τη πάροδο του χρόνο, η μικροβιακή πλάκα που δημιουργείται προσροφά άλατα από το περιβάλλον της στοματικής κοιλότητας (πχ σάλιο) και ενασβεστιώνεται (σκληραίνει), με αποτέλεσμα να είναι αδύνατη η απομάκρυνσή της με το βούρτσισμα. Η συνεχής συσσώρευση πέτρας ερεθίζει το ούλα τα οποία αντιδρούν με φλεγμονής. Τα κύρια συμπτώματα της ουλίτιδας είναι τα εξής:

• Έντονα κόκκινα ή μωβ ούλα τα οποία αιμορραγούν κατά το βούρτσισμα ή και αυτόματα.
• Ούλα πρησμένα και διογκωμένα.
• Δύσοσμη αναπνοή, άσχημη γεύση.

(*στα βελάκια η μετάφραση είναι «περιοδοντική μύλη, κλινική απώλεια πρόσφυσης, βάθος θυλάκου, ουλίτιδα περιοδοντίτιδα, περιοδοντική υγεία, φλεγμονή, οστό που δεν έχει προσβληθεί, περιοδοντικά βακτήρια, περιοδοντικός θύλακος, φλεγμονή, απορροφημένο οστό)

Σε τι διαφέρει η περιοδοντίτιδα από την ουλίτιδα;

Στην ουλίτιδα προσβάλλονται μόνο τα ούλα, δηλαδή οι μαλακοί ιστοί που βρίσκονται γύρω από τον αυχένα των δοντιών. Εάν η νόσος παραμείνει χωρίς θεραπεία, τότε μπορεί να εξελιχθεί σε περιοδοντίτιδα, οπότε η φλεγμονή προχωρά και επεκτείνεται και στους γύρω ιστούς που συγκρατούν το δόντι στο φατνίο (οστό του φατνίου/κόκκαλο). Τα ούλα υποχωρούν και συνεχώς αποκολλώνται από το δόντι, οπότε σχηματίζονται περιοδοντικοί θύλακοι, δηλαδή βαθιές τσέπες μεταξύ των ούλων και των δοντιών. Καθώς οι θύλακοι αυτοί βαθαίνουν, τα ούλα και το κόκκαλο υποχωρούν περισσότερο. Τα ούλα ματώνουν και συχνά σχηματίζονται και περιοδοντικά αποστήματα με πύον. Τα δόντια χάνουν τη σταθερότητα τους, αποκτούν όλο και αυξανόμενη κινητικότητα και μπορεί να αλλάζουν θέση μέσα στο τόξο, μετανάστευση. Μπορεί να παρατηρηθεί αλλαγή στον τρόπο που κλείνει το στόμα ή διαστήματα, κενά, ανάμεσα στα δόντια. Τα δόντια απογυμνώνονται από τα ούλα και εμφανίζονται μακρύτερα λόγω της υφίζησης, η αποκάλυψη των ριζών μπορεί να δημιουργήσει οδοντική ευαισθησία ή σε ακραίες περιπτώσεις πόνο στα θερμικά ερεθίσματα (θερμό/ψυχρό), αλλά και στο γλυκό και στο ξινό. Εντελώς υγιή, κατά τα άλλα, δόντια μπορεί να αποκτήσουν τόσο μεγάλη κινητικότητα, που αν δε θεραπευθούν μπορεί καταλήξουν σε απώλεια.  

Κλασσικά συμπτώματα περιοδοντίτιδας είναι λοιπόν:

• Υποχώρηση των ούλων από τα δόντια τα οποία εμφανίζονται μακρύτερα (υφιζήσεις) με ή χωρίς οδοντική ευαισθησία
• Περιοδοντικά αποστήματα με εκροή πύου μεταξύ δοντιών και ούλων
• Κινητικότητα και μετανάστευση των δοντιών που μπορεί να οδηγήσουν ακόμα και σε αυτόματες εξαγωγές

Οι περιοπαθογόνοι μικροοργανισμοί και οι τοξίνες τους περνούν μέσα στην κυκλοφορία και προκαλούν ηπατική αντίδραση και έναρξη της διαδικασίας φλεγμονής, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει συγκέντρωση αθηρωματικών πλακών στην εσωτερική επιφάνεια των αγγείων, με αποτέλεσμα αυξημένο κίνδυνο για έμφραγμα μυοκαρδίου, εγκεφαλικό και επιπλοκές σε περίπτωση εγκυμοσύνης. Διάφορα φάρμακα (όπως αντιϋπερτασικά, αντιεπιληπτικά), προσθετικές εργασίες με  όρια που δεν εφαρμόζουν σωστά (στεφάνες, γέφυρες, μερικές οδοντοστοιχίες), το κάπνισμα, το στρες, η εγκυμοσύνη και ο σακχαρώδης διαβήτης, είναι παράγοντες μπορούν να επιβαρύνουν την περιοδοντική νόσο.

Πώς θεραπεύεται η περιοδοντίτιδα;

Η θεραπεία της περιοδοντικής νόσου έγκειται στην απομάκρυνση του τοπικού παράγοντα, δηλαδή της οδοντικής μικροβιακής πλάκας που προκαλεί την φλεγμονή στα ούλα. Στη περίπτωση που ο ασθενής πάσχει από ουλίτιδα, o απλός καθαρισμός, αποτρύγωση, δηλαδή η αφαίρεση της υπερουλικής τρυγίας και ο έλεγχος της στοματικής υγιεινής (βούρτσισμα, στοματικό διάλυμα χλωρεξιδίνης, οδοντικό νήμα, μεσοδόντια βουρτσάκια με gel χλωρεξιδίνης) συνήθως αρκούν για να επαναφέρουν την υγεία των ούλων να εμποδίσουν τη περαιτέρω κατακράτηση νέων μικροβίων.

Στη περίπτωση που η νόσος έχει εξελιχθεί σε περιοδοντίτιδα, εκτός από τα παραπάνω, απαιτείται, επιπλέον, ριζική απόξεση, δηλαδή απομάκρυνση από την επιφάνεια της ρίζας του δοντιού της μικροβιακής πλάκας σε όλο το βάθος του θυλάκου και λείανση της ρίζας. Με αυτόν τον τρόπο, αφαιρούνται οι μικροοργανισμοί και οι βακτηριακές τοξίνες και προάγεται η δημιουργία νέου ιστού (“μακρά επιθηλιακή πρόσφυση”) έτσι, ώστε να μικρύνει η “τσεπούλα” (θύλακος), το κενό δηλαδή μεταξύ δοντιών και ούλων, όπου συσσωρεύεται η οδοντική πλάκα και η τρυγία, που αποτελεί αποθήκη μικροβίων. Σημειώνεται ότι με τη θεραπεία δεν είναι παράγεται νέο οστό, απλά αναχαιτίζεται η εξέλιξη της περιοδοντίτιδας. Πρόκειται για νόσο με περιοδικές εξάρσεις και υφέσεις, οπότε ο σκοπός είναι να προληφθεί μελλοντικά η εξέλιξη της νόσου και να αποτραπεί η περαιτέρω απώλεια οστού.  Συμπληρωματικά, μετά τη συντηρητική θεραπεία, σε βαθείς θυλάκους, επιβάλλεται και η χειρουργική προσέγγιση με απόξεση, η οποία γίνεται κατά τεταρτημόρια. Επιπλέον, με την εξέλιξη των μοσχευμάτων και υλικών, έχει αποδειχθεί ότι αξιόλογα αποτελέσματα έχει και η οστική ανάπλαση και κατευθυνόμενη ιστική αναγέννηση, με τη χρήση enamel matrix protein derivatives, όπως το emdogain, αλλά και συνδυασμός ξενο- ,  άλλο- , όπως και συνθετικών μοσχευμάτων στη χειρουργική θεραπεία για την εξάλειψη των θυλάκων με διάφορες τεχνικές (αφαιρετικές, αναπλαστικές).  Τελευταία, χρησιμοποιείται και το emdogain χωρίς κρημνό, με την προσαρμογή ειδικού ακροφύσιου-tip (flapless). Τέλος, σε περιπτώσεις αυξημένης κινητικότητας, συχνά είναι απαραίτητη και η ακινητοποίηση για βελτίωση της αίσθησης του ασθενούς, η οποία μπορεί να πραγματοποιηθεί με ειδικές ταινίες, εμποτισμένες με σύνθετη ρητίνη, κατάλληλο σύρμα ακινητοποίησης ή ακίνητες προσθετικές εργασίες.

Απαραίτητη προϋπόθεση για την διατήρηση του θεραπευτικού αποτελέσματος είναι η ένταξη του ασθενούς στο πρόγραμμα επανεξετάσεων, ώστε να προληφθούν οι νέες εξάρσεις φλεγμονής και η περαιτέρω απώλεια οστού. 

Η αντιμετώπιση της περιοδοντίτιδας μειώνει τα έξοδα κατά έτος που φαίνεται να σχετίζονται με το διαβήτη, εγκεφαλικά, καρδιακά προβλήματα και εγκυμοσύνη.

Έχει αποδειχθεί ότι ο αποικισμός του στόματος από παθογόνους μικροοργανισμούς έχει συνδεθεί με καρκίνο στο στόμα, οισοφάγο, πνεύμονες, έντερο, πάγκρεας και μαστό. Ασθενείς με περιοδοντική νόσο έχουν τη διπλάσια πιθανότητα να πάσχουν από καρδιαγγειακό πρόβλημα, συγκρινόμενοι με ασθενείς με υγιή ούλα. Η περιοδοντική νόσος μπορεί να επηρεάσει το ποσοστό επιτυχίας σε αρθροπλαστική του γόνατος.

Αν παρουσιάζετε κάποια από τα παραπάνω συμπτώματα, δηλαδή αν τα ούλα σας είναι πρησμένα, έχουν σκούρο κόκκινο χρώμα και αιμορραγούν εύκολα, επισκεφθείτε τον οδοντίατρό σας άμεσα! Όσο πιο γρήγορα αναζητήσετε περίθαλψη, τόσο καλύτερες οι πιθανότητές σας να αναστρέψετε τις ζημιές από την περιοδοντίτιδα, αλλά και να προλάβετε άλλα σοβαρά προβλήματα υγείας.

Νόσοι του περιοδοντίου και σακχαρώδης διαβήτης

Ο σακχαρώδης διαβήτης ή διαβήτης ή σάκχαρο είναι η αδυναμία του παγκρέατος να παράγει την απαραίτητη ποσότητα ινσουλίνης ανάλογα με την πρόσληψη τροφής και κατά συνέπεια ανικανότητα του οργανισμού να ρυθμίσει το σάκχαρο του αίματος. Η θεραπεία του διαβήτη συνίσταται σε διατροφή, άσκηση, φαρμακευτική αγωγή ή συνδυασμό όλων των παραπάνω για τη ρύθμιση του σακχάρου του αίματος.

Η αντιμετώπιση της περιοδοντίτιδας μειώνει τα έξοδα κατά έτος που φαίνεται να σχετίζονται με το διαβήτη, εγκεφαλικά, καρδιακά προβλήματα και εγκυμοσύνη.

Πάνω από 25 εκατομμύρια Αμερικανοί υποφέρουν από αποφρακτική άπνοια ύπνου, μία κατάσταση που σχετίζεται με το σακχαρώδη διαβήτη, καρδιαγγειακά προβλήματα, υπέρταση, παχυσαρκία και τροχαία ατυχήματα.

Ασθενείς με περιοδοντική νόσο έχουν τη διπλάσια πιθανότητα να πάσχουν από καρδιαγγειακό πρόβλημα, συγκρινόμενοι με ασθενείς με υγιή ούλα.

Ο αποικισμός του στόματος από παθογόνους μικροοργανισμούς έχει συνδεθεί με καρκίνο στο στόμα, οισοφάγο, πνεύμονες, έντερο, πάγκρεας και μαστό.

Η περιοδοντική νόσος μπορεί να επηρεάσει το ποσοστό επιτυχίας σε αρθροπλαστική του γόνατος.

Γυναίκες με σοβαρή περιοδοντική νόσο έχουν 7 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να γεννήσουν πρόωρα, σε σχέση με γυναίκες που έχουν υγιή ούλα. Επίσης έχουν 7 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να γεννήσουν ένα μωρό με χαμηλό βάρος.

80% των ενήλικων ασθενών άνω των 35 στις ΗΠΑ έχουν κάποια μορφή περιοδοντικής νόσου, ενώ το 95% των διαβητικών ασθενών έχουν περιοδοντίτιδα. Η περιοδοντική νόσος σε διαβητικούς ασθενείς δεν εξελίσσεται ομοιόμορφα. Η βαρύτητα της καταστροφής είναι μεγαλύτερη με εκτεταμένη οστική απώλεια, βαθείς θυλάκους και συχνή εμφάνιση περιοδοντικών αποστημάτων. Η Αμερικανική Διαβητολογική Εταιρεία υποστηρίζει ότι υγιές στόμα, δόντια και ούλα βοηθούν στην καλύτερη ρύθμιση του διαβήτη. Παρά το γεγονός ότι ο διαβήτης από μόνος του δεν δημιουργεί περιοδοντική νόσο, όταν αυτή υπάρχει εξελίσσεται πολύ περισσότερο και επιδεινώνεται ραγδαία ιδιαίτερα παρουσία αρρύθμιστου σακχάρου του αίματος. Σε παιδιά με διαβήτη τύπου Ι, που είναι πάντοτε ινσουλινοεξαρτώμενος, οι περιοδοντικές βλάβες είναι συχνά μεγάλες και δεν συμβαδίζουν ούτε με την ηλικία τους, ούτε με τον τοπικό παράγοντα.
Σε μη ελεγχόμενο διαβήτη η ουλίτιδα εύκολα μεταπίπτει σε περιοδοντίτιδα με μεγάλη κινητικότητα των δοντιών και τελικά απώλειά τους. Η αντιμετώπιση της περιοδοντίτιδας βοηθάει στη σταθεροποίηση του σακχάρου του αίματος και γενικά στη ρύθμιση των σακχαροδιαβητικών ασθενών.

Περιοδοντική Νόσος και Εγκυμοσύνη - Κίνδυνοι για τη μητέρα και το έμβρυο

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης συντελούνται διάφορες αλλαγές στο σώμα μας και αυτές που συμβαίνουν μέσα στη στοματική κοιλότητα μπορεί να είναι εξίσου σημαντικές με εκείνες που μπορεί να λάβουν χώρα στο υπόλοιπο σώμα.

Γεγονότα

• Οι έγκυες γυναίκες με περιοδοντική νόσο έχουν 7 φορές περισσότερες πιθανότητες να γεννήσουν πρόωρα και ελλειποβαρή νεογνά, σε σχέση με εκείνες που έχουν υγιή ούλα και στοματική κοιλότητα. Σχεδόν 40% των εγκύων γυναικών πάσχουν από κάποιας μορφής περιοδοντική νόσο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
• Επουλίδα κυήσεως είναι καλοήθης όγκος των ούλων, χρώματος κόκκινου, μωβ ή ροζ και αποτελούν φλεγμονώδη αντίδραση σε οδοντική πλάκα και βακτήρια.
• Ουλίτιδα κύησης: Οι διακυμάνσεις των ορμονών κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να οδηγήσουν σε ευαισθησία και φλεγμονή των ούλων, όταν υπάρχουν βακτήρια κατά μήκος της γραμμής των ούλων, με αποτέλεσμα αυξημένο κίνδυνο για ουλίτιδα.
• Πρωινή αδιαθεσία: Τα υγρά του στομάχου μπορεί να διαβρώσουν το σμάλτο του δοντιού και να αυξήσουν το ρίσκο για τερηδόνα. Οι έγκυες γυναίκες πρέπει να κάνουν πολύ καλή στοματική υγιεινή και χρησιμοποιούν ασφαλές για την εγκυμοσύνη στοματικό διάλυμα, ώστε να διατηρήσουν την καλή υγεία του στόματος και των ούλων.
• Αποφεύγεται η λήψη ακτινογραφιών κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης γιατί μπορεί να προκαλέσουν σοβαρές βλάβες στο κύημα. Γίνονται μόνο όταν αυτό είναι απολύτως απαραίτητο, πάντα μετά τη λήψη απαραίτητης προφύλαξης, ποδιάς μολύβδου.
• Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι αυξημένες οι ανάγκες της εγκύου σε ασβέστιο, καθώς αυτό χρησιμοποιείται από το έμβρυο, οπότε πρέπει να εξασφαλιστεί ότι δεν έχει έλλειψη ασβεστίου, ώστε να μην τεθεί σε κίνδυνο η υγεία της.

 Παθογένεια της περιοδοντικής νόσου στην εγκυμοσύνη - Πώς θα επηρεάσει η εγκυμοσύνη τη στοματική υγεία;

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, η γυναίκα υφίσταται τις μεγαλύτερες ορμονικές αλλαγές της ζωής της, γεγονός που μπορεί να έχει αντίκτυπο και στο στόμα της. Αυτές οι αλλαγές συμπεριλαμβάνουν αύξηση των φυλετικών ορμονών, λόγω αλλαγών στη διατροφή, στη στοματική υγιεινή και στη σύνθεση του σάλιου. Κατά τη διάρκεια της γονιμοποίησης και της εμφύτευσης, το ωχρό σωμάτιο συνεχίζει να παράγει ολοένα και αυξανόμενα ποσά οιστρογόνων και προγεστερόνης, καθώς δημιουργείται ο πλακούντας. Προς το τέλος του 3^ου τριμήνου η προγεστερόνη φτάνει στην πιο μεγάλη της τιμή, 100ng/m, 10πλάσια σε σχέση με τις τιμές που φτάνει κατά τη διάρκεια του κύκλου, ενώ τα οιστογόνα φτάνουν στις ανώτερές τους τιμές 6ng/ml, 30 φορές μεγαλύτερη σε σχέση με αυτές του κύκλου. Αυτή η αύξηση στις φυλετικές ορμόνες,οιστρογόνα και προγεστερόνη, εκδηλώνεται με διάφορους τρόπους στο σώμα, που επιδρά στην περιοδοντική νόσο, επηρεάζοντας τη μικροβιακή της χλωρίδα, προκαλώντας αύξηση των τερηδονογόνων και περιοπαθογόνων μικροοργανισμών, αυξημένη αγγειακή διαπερατότητα και άλλες αλλαγές στους ιστούς του περιοδοντίου και στην ανοσολογική αντίδραση της εγκύου.

Η περιοδοντίτιδα προκαλείται από διάφορα περιοπαθογόνα gram αρνητικά βακτήρια. Η μικροβιακή χλωρίδα που σχετίζεται με την περιοδοντική νόσο μπορεί να διεγείρει την έκκριση κυτοκινών και προσταγλαδινών και δυνητικά να προκαλέσει πρόωρο τοκετό. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, τα επίπεδα προσταγλαδινών και κυτοκινών σταθερά αυξάνονται, μέχρι να φτάσουν ένα κρίσιμο όριο, που προκαλεί τη διαστολή του τραχήλου και εντέλει τον τοκετό. Σε ακραίες περιπτώσεις, ακόμα και η ουλίτιδα που μπορεί να ενταθεί λόγω της ορμονικής επιβάρυνσης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, είναι δυνατόν γίνει η αιτία για προεκλαμψία, πρόωρο τοκετό ή ελλιποβαρή νεογνά ή ακόμα και αποβολή και περιγεννητική θνησιμότητα. Συγκεκριμένα, τα βακτήρια από τη διήθηση περιοδοντίου από περιοπαθογόνους μικροοργανισμούς και τα παραπροΪόντα τους οδηγούν στην παραγωγή κυτοκινών και απευθείας μέσω της κυκλοφορίας ή μέσω του μητρικού ήπατος με την παραγωγή ειδικών μεσολαβητών φλεγμονής, προκαλούν φλεγμονή στον πλακούντα και της χοριοαμνιοτικής μεμβράνης, γεγονός που οδηγεί στη διαταραχή της αρχιτεκτονικής του πλακούντα και μείωση των αυξητικών παραγόντων του κυήματος και μπορεί να οδηγήσει σε προεκλαμψία ή γέννηση ελλιποβαρούς νεογνού. Η βακτηριακή διήθηση των μεμβρανών και του πλακούντα όμως, μπορεί και να ξεκινήσει φλεγμονή, μέσω διέγερσης του TLR-4 και την παραγωγή προσταγλαδίνης PGE2, που είναι δυνατόν να προκαλέσουν ρήξη των μεμβρανών και συσπάσεις της μήτρας και να οδηγήσει μ’ αυτό τον τρόπο σε πρόωρο τοκετό. Επίσης, οι μεσολαβητές της φλεγμονής μπορεί να επηρεάσουν την ανάπτυξη των οργάνων του κυήματος, δημιουργώντας έτσι μακροπρόθεσμα προβλήματα στο έμβρυο, περιγεννητική θνησιμότητα, ή ακόμα και αποβολή.

Τι είναι επουλίδα κυήσεως;

Πρόκειται για μία καλοήθη νεοπλαστική οντότητα, είναι υπερπλαστικός ιστός συνήθως ανάμεσα από δύο δόντια. Συχνότερα παρουσιάζεται στο 2ο τρίμηνο της κυήσεως. Μπορεί να έχει άσπρο-ροζ χρώμα ή ερυθρό ή μωβ και μπορεί να αιμορραγεί με το βούρτσισμα των δοντιών. Η εμφάνισή της μπορεί να προληφθεί εάν ακολουθήσει κανείς τις γενικότερες οδηγίες στοματικής υγιεινής και ιδιαίτερα τη χρήση του νήματος. Εάν παρόλα αυτά εμφανιστεί, θα χρειαστεί να προγραμματιστεί η αφαίρεσή της, μετά το τέλος της εγκυμοσύνης.

Το μωρό παίρνει ασβέστιο από τα δόντια της μαμάς;
Όχι. Αυτό είναι ένας μύθος. Η λήψη σκευασμάτων ασβεστίου, ως συμπλήρωμα στη διατροφή, μπορεί να είναι απαραίτητη, ιδιαίτερα εάν δεν είναι επαρκής η πρόσληψη ασβεστίου από τις τροφές, όχι όμως επειδή το έμβρυο θα πάρει ασβέστιο από τα δόντια της εγκύου. Το μόνο που μπορεί να γίνει, εάν δεν επαρκεί το ασβέστιο που προσλαμβάνει η μητέρα από τις τροφές, είναι να αρχίσει να απορροφάται ασβέστιο από τα οστά της και όχι από τα δόντια της.
Συχνά ακούγεται ότι «όλα μου τα δόντια χάλασαν όταν ήμουν έγκυος στο παιδί μου». Υπάρχουν όντως περιπτώσεις που μπορεί να συμβεί αυτό κατά τη διάρκεια μίας εγκυμοσύνης. Η συχνή αδιαθεσία που μπορεί να έχουν κάποιες μητέρες ιδιαίτερα στους πρώτους μήνες της εγκυμοσύνης και η συχνή πρόσληψη τροφών και ποτών πλούσιων σε σάκχαρα, σε συνδυασμό με την ελλιπή στοματική υγιεινή είναι δυνατόν να οδηγήσουν σε μία μεγάλη τερηδονική προσβολή.
Η προσεγμένη διατροφή σε συνδυασμό με την καλή στοματική υγιεινή μπορούν να διατηρήσουν τα επίπεδα της στοματικής υγείας της μητέρας καθ’ όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Μπορώ να επισκεφθώ τον οδοντίατρο όσο είμαι έγκυος;
Γενικά συνίσταται η αποφυγή οποιασδήποτε οδοντιατρικής εργασίας κατά την εγκυμοσύνη που να έχει σχέση με αισθητική ή να είναι προαιρετική. Εάν υπάρχει ανάγκη θα πραγματοποιηθεί η αντιμετώπιση επειγόντων περιστατικών, όπως ενδοδοντικές θεραπείες ή εξαγωγές.
Καθαρισμός των δοντιών είναι προτιμότερο να γίνεται κατά το 2ο τρίμηνο της εγκυμοσύνης.
Καλό είναι εάν δεν είναι απόλυτη ανάγκη καθ’ όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης να αποφεύγεται η λήψη ακτινογραφιών. Η έκθεση του εμβρύου σε ακτινοβολία αναφέρεται ότι πιθανώς να συνδέεται με αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης λευχαιμιών στην μετέπειτα ζωή του παιδιού.

Συμπερασματικά, οι ορμονικές μεταβολές που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης έχουν πολύ μεγάλη επίδραση στη στοματική υγεία και περισσότερο η πλημμελής στοματική υγιεινή ή η παντελής έλλειψη αυτής, παρά ο ορμονικός παράγοντας, μπορεί να οδηγήσουν σε διάφορες παθολογικές καταστάσεις που συνδέονται με την εγκυμοσύνη (όπως η ουλίτιδα ή η επουλίδα κυήσεως) ή στην έξαρση μιας υπάρχουσας περιοδοντίτιδας. Η πλάκα και η πέτρα δηλαδή είναι η πηγή των μικροβίων που δημιουργούν την ουλίτιδα και ακόμα και στην περίπτωση της εγκυμοσύνης, οι υπερβολικές ορμόνες που είναι ούτως ή άλλως φυσιολογικές, απλά θα εντείνουν ένα υπάρχον πρόβλημα ή θα το επιδεινώσουν και μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο την εγκυμοσύνη. Απουσία τοπικού παράγοντα μία γενικευμένη ερυθρότητα των ούλων ή μία μικρή αιμορραγία κατά το βούρτσισμα, που μπορεί να εμφανιστεί λόγω εγκυμοσύνης είναι άνευ σημασίας και ανάξια λόγου. Τα υψηλά επίπεδα προγεστερόνης μπορούν να οδηγήσουν σε ουλίτιδα που μπορεί να προκαλέσει πόνο, οίδημα και αιμορραγία στα ούλα. Αυτή η ουλίτιδα συνήθως χειροτερεύει στο δεύτερο και τρίτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης. Θεραπεία της είναι συντηρητική και σημαντική είναι η συμβολή της ασθενούς με καλή στοματική υγιεινή και συμμόρφωση με τις οδηγίες του οδοντιάτρου για τη διατήρηση του θεραπευτικού αποτελέσματος.

Τι μπορώ να κάνω για να μην έχω πρόβλημα με τα ούλα και τα δόντια μου όσο είμαι έγκυος;

1. Διατήρησε την υγεία των δοντιών και των ούλων σου! Η καλή στοματική υγιεινή είναι το άλφα και το ωμέγα. Συνίσταται βούρτσισμα με μαλακή οδοντόβουρτσα, χρήση οδοντικού νήματος και βέβαια έλεγχος της διατροφής.
   Μία ισορροπημένη διατροφή με περιορισμένες τις τροφές και τα ποτά που έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε σάκχαρα είναι το κλειδί για τη διατήρηση της στοματικής σας υγείας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
   Καλό είναι να πλένετε τα δόντια μετά από κάθε γεύμα ή να ξεπλένετε το στόμα και να μασάτε μία τσίχλα χωρίς ζάχαρη, με ξυλιτόλη, εάν αυτό δεν είναι δυνατόν. Η περιοδοντική νόσος μπορεί να οδηγήσει σε πρόωρο τοκετό ή τη γέννηση ελλειποβαρούς νεογνού. Επίσης, τα περιοπαθογόνα βακτήρια είναι δυνατόν να μεταφερθούν από το στόμα της μητέρας στη μικροβιακή χλωρίδα του στόματος του βρέφους.
2. Η ναυτία που αυξάνει την οξύτητα του στόματος (PH), με συχνούς εμετούς ή γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση δημιουργούν αυξημένο κίνδυνο διάβρωσης των δοντιών.
3. Πρόληψη ασθενειών των ούλων: Πολλές γυναίκες μπορεί να αναπτύξουν ασθένειες στα ούλα και τα δόντια τους, λόγω των φυσιολογικών ορμονικών αλλαγών που γίνονται στο σώμα τους κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Φροντίστε να κάνετε τακτικούς ελέγχους, ώστε να προλαμβάνεται ή ακόμα καλύτερα να αποφεύγετε τη δημιουργία προβλημάτων στο στόμα και αν δημιουργηθούν να θεραπευτούν εγκαίρως.
4. Το κάπνισμα μπορεί να βλάψει την υγεία και της εγκύου και του αγέννητου μωρού της και δημιουργεί ευνοϊκές συνθήκες για την επιδείνωση της περιοδοντικής νόσου.

*Ανάλογα με την περίπτωση, υπάρχει η δυνατότητα η θεραπεία να παρέχεται από εξειδικευμένους συναδέλφους (γναθοχειρουργό, περιοδοντολόγο, παιδοδοντίατρο, ενδοδοντιστή, ορθοδοντικό κα).

Γίνεται προσπάθεια η θεραπεία να ολοκληρώνεται στο ιατρείο της Κας Λεβή, όμως ανάλογα με το είδος της θεραπείας είναι δυνατόν η αντιμετώπιση του ασθενούς και η παροχή οδοντιατρικής περίθαλψης να πραγματοποιείται στο χώρο τους ή σε νοσοκομειακό περιβάλλον όταν αυτό καθίσταται απαραίτητο.